خشم یکی از عواطف اساسی انسان است که میتواند نقش مهمی در سلامت روان ایفا کند. این احساس میتواند به صورتهای مختلفی مانند عصبانیت، ناراحتی، کینه و نفرت بروز پیدا کند. خشم میتواند به عنوان یک هشدار عمل کند و به ما نشان دهد که چیزی در زندگی ما درست نیست. این احساس میتواند به ما انگیزه دهد تا برای تغییر شرایط خود اقدام کنیم.
پرخاشگری رفتاری است که با هدف آسیب رساندن به شخص دیگر یا نابود کردن دارایی او انجام میشود. این رفتار میتواند به صورت فیزیکی (مانند کتک زدن) یا کلامی (مانند توهین و ناسزا گفتن) باشد. اگر خشم و عصبانیت انسان، به درستی مدیریت نشود، تبدیل به پرخاشگری خواهد شد.
تفاوت اصلی بین خشم و پرخاشگری در نحوه بروز آنها است. خشم یک احساس درونی و پرخاشگری یک رفتار بیرونی است. همه افراد گاهی اوقات خشم را تجربه میکنند، اما ممکن است که پرخاشگر نباشند. پرخاشگری یک انتخاب بوده، در حالی که خشم یک احساس غیرارادی است.
این احساس میتواند به صورتهای مختلفی بروز پیدا کند، از جمله:
همانطور که متوجه شدیم پرخاشگری یکی از انواع خشم است، البته خشم و عصبانیت به روشهای دیگری هم خود را بروز میدهد که شامل موارد زیر است:
پرخاشگری منفعل نوعی ابراز خشم است که به طور غیرمستقیم و از طریق رفتارهای منفعلانه انجام میشود. افراد با پرخاشگری منفعل به جای اینکه خشم خود را به طور مستقیم بیان کنند، آن را از طریق رفتارهایی مانند لجبازی، غر زدن، به تعویق انداختن کارها، قهر کردن، یا رفتارهای سرسختانه ابراز میکنند.
یکی دیگر از انواع روشهای بروز خشم، طعنه زدن است، طعنهزنی نوعی ابراز خشم کلامی است که به طور غیرمستقیم و از طریق طعنه و کنایه انجام میشود. افراد با طعنهزنی به جای اینکه خشم خود را به طور مستقیم بیان کنند، آن را از طریق کلمات و جملات کنایهآمیز و توهینآمیز ابراز میکنند.
این نوع خشم به طور پنهان و غیرمستقیم ابراز میشود. افراد با خشم سرد به جای اینکه خشم خود را به طور واضح و مستقیم بیان کنند، آن را از طریق رفتارهایی مانند سکوت مطلق، قهر کردن، یا نگاههای سرد و خشمگین ابراز میکنند.